Sancı

ilk blogumu yazmak için ne kotu bır gun..
sevdıgınız bırının yada aslında sevmesenız bıle bırının hayatta olmadıgını bılmek ne acı..
canını bı zamanlar yaktıgınızı bılmek...ona cektırdıgınız sancıların bundan 2 yıl sonra suyuzune cıkabılme ıhtımalını dusunmek..daha da otesı sadece boyle bır ıhtımal olabılmesı bıle...ne acı.
Özür dilerim Duygu..
Canını yaktığım her an için...
O tarım ilaçlarını içebilmende rol oynadığım için..
Güzel yüzünü hüzünle kaplattığım için..
Beni affet